Meslekte 22. yılını dolduran İlhan Özdemir, uçak teknisyenlerinin kalitesinin her geçen gün arttığını ve her gelen neslin öncekinden daha donanımlı olduğunu vurguluyor. Özdemir, “Bugün uçak teknisyenlerinin teorik donanımı daha fazla ve bu donanım pratikle bütünleşince sonuç çok daha iyi oluyor” diyor…
UTED: Uçak teknisyenliğine nasıl başladınız? Hedefleriniz arasında var mıydı?
İlhan Özdemir: Ben Vize Endüstri Meslek lisesi torna tesviye bölümü mezunuyum. Askerlikten sonra İstanbul’a gelip bir süre sanayide tornacı olarak çalıştım. Bu sırada çevreden Türk Hava Yolları’nda teknisyen olarak çalışabileceğimi duyup girişimde bulunmuştum ama o zaman olmamıştı. Sonra SSK’ya memur olarak girdim ve üç buçuk yıl çalıştım. Bana uygun bir iş değildi.Çok zorlandım.
UTED: Memuriyet ne açıdan uygun değildi?
İlhan Özdemir: Ben yerimde pek duramam. Bir masada oturup çalışamam. Bu nedenle zorlandım. Hatta o zaman müdürümüz bu durumumu fark etti ve bana dairede dolaşmam için izin verdi. Sıkılınca biraz dolaşıyor, sonra biriken işleri kısa sürede tamamlıyordum.
UTED: Sonra?
İlhan Özdemir: Zaten memuriyetin bana uygun olmadığını anlamış ve arayışa girmiştim. Daha önce de başvurduğum için teknisyenlik hep aklımdaydı. Ancak bazı şeyler kısmetten ziyade olmuyor. Şartlar oluşmadan mümkün olmuyor. Bu kader… Bizim için o zaman tecelli etti. Evlendikten sonra kayınpederimin arkadaşlarından biri olan Teknik Genel Müdürlerinden Yusuf Bolayırlı ile bir aile ortamında tanıştım. Benim ne mezunu olduğumu sordu. Meslek lisesi mezunu olduğumu öğrenince, “ne işin var devlet memurluğunda” dedi. Onun cesaretlendirmesiyle tekrar THY’ye başvurdum ve 1994 yılında takımhane sorumlusu olarak çalışmaya başladım.
UTED: Takımhanede ne yapıyordunuz?
İlhan Özdemir: Orası da masa başı işiydi maalesef. Aslında rahat bir işti ama ben sıkılıyordum. Gereken takımları verip, iş bitince yerine koyuyorduk. Kalorifer başında ve gayet rahat, belki çoğu kişinin tercih edebileceği bir iştir ama bana uygun değil. Ben fırsat buldukça yardıma gidiyor en azından işin nasıl yapıldığını izliyordum. Hep o işin içine girmeye çalıştım.
UTED: Burada ne kadar çalıştınız?
İlhan Özdemir: Sekiz ay kadar… Sonra hangarda yardımcı olduğum arkadaşlar tarafından da tavsiye edildim. Kabul gördü ve geçtim.
UTED: Siz de hangarda çalışmayı istiyordunuz…
İlhan Özdemir: Ben çok istiyordum. Hatta Yusuf Bey’e söyleyince, “kaloriferin başında oturuyorsun, maaşın da değişmeyecek, ne işin var karın, yağmurun içinde” dedi. Ben sahada daha mutlu olacağımı söylemiştim. Hiç de pişman değilim. Şu anda mecburen masa başı sayılabilecek bir işim var ve yaşıma rağmen özlüyorum.
UTED: Hangarda hareket var tabii… Başınızdan geçen ilginç olaylardan birini anlatır mısınız?
İlhan Özdemir: İlginç olay çok… Bizim zamanımızda pratikte yetişme usta çırak ilişkisi ile yürüyordu. Benim ustam Ergün Öztekin’dir. Özellikle inisiyatif alma konusunda çok şey kattı bana… Zor zamanlarda nasıl bir yol uygulanması gerektiğini uygulamalı öğretmiştir… O günler pek anlamamıştım ama geriye dönüp baktığımda katkısını daha iyi anlıyorum.
UTED: Başınızdan geçen inisiyatif alma ile ilgili galiba…
İlhan Özdemir: Evet… İki yıllık teknisyendim. O zaman aklımın ucundan geçmeyen bir olay başıma geldi. 3-11 vardiyası için işe geldim. Baş teknisyenimiz beni gördü ve bir uçağa bindirip Viyana’ya gönderdi. Orada bir uçağımız kalmış… Sonuçta değişecek komponentlerle birlikte gittim. Ben gittiğimde oradaki görevli teknisyenden sorunun halledildiğini öğrendim. Ama kısa sürede sorunun aslında çözülmediğini anladık. Arıza da “shock absorber” sisteminin yağının boşalmış olması dolayısıyla amortisörün görevini yapmaması… Tekrar baktığımızda amortisörün görevini yine yapamadığını gördük. Çözmek için uçağın hangara çekilmesi ve en az 24 saatlik bir çalışma ile ilgili parçaların değişmesi gerekiyor. Pilot ile istişare ettik, uçağın iniş ve kalkışında bir sorun yaşanmayacağı teminatını aldıktan sonra uçurmaya karar verdi. Bu olay bugün yaşansa ne biz ne pilot böyle bir karar verebilir. Prosedürler çok değişti.
UTED: Genç teknisyenlere tavsiyeleriniz neler?
İlhan Özdemir: Uçak teknisyenlerinin yeterliliği her geçen gün artıyor. Bugün uçak teknisyenlerinin teorik donanımı daha fazla ve bu donanım pratikle bütünleşince sonuç çok daha iyi oluyor. Herşeyi kitaba uygun yapmalarını tavsiye ediyorum. Bugün prosedürlerde karşılaşılabilecek her sorun karşısında nasıl davranılacağı belirli. Mesleki yayınları iyi takip etmeliler ve bu işi dünya çapında yapabilecek yeterliliğe sahip olmalılar…
İLHAN ÖZDEMİR
1967 yılında Kırklareli Vize Balkaya’da doğdu. İlköğrenimini Balkaya’da tamamladıktan sonra ortaokulu Kırklareli İmam Hatip Lisesi orta bölümünde yatılı olarak okudu. Ortaokuldan sonra girdiği Vize Endüstri Meslek Lisesi Torna Tesviye bölümünden mezun oldu. Askerlik görevi sonrası bir süre İstanbul Gaziosmanpaşa SSK’da memur olarak çalıştı. 1994 yılında Türk Hava Yolları’na girerek teknisyenliğe başladı. 1999 yılında lisansını aldı. 2014 yılına kadar hat bakımda çalıştı. Bu yıl atandığı Ramp Check biriminde başteknisyen olarak görev yaptı. 2016 yılı başında hat bakıma döndü ve başteknisyen olarak görev yapıyor.