Değerli okurlar, ilk yazımızda Uçak Teknisyenliği mesleğinin önemini ve zaman içinde değişen durumunu, ikinci yazımızda Uçak Teknisyeni yetiştirmekte olan okulların değerlendirilmesini yapmıştık. Bu serinin son yazısında Uçak Teknisyen adaylarının bilgi eksikliğini giderilmesi ve Uçak Teknisyeni istihdamının tamamına yakının Uçak Teknisyeni yetiştirmekte olan okulların mezunlarından sağlanmasına yönelik önerilerimizi açıklamaya çalışacağız.
Sektörel bilgi eksikliğinin giderilmesi için hem aday fazlalığı hem de zaman darlığından dolayı staj dönemlerinin yetersiz olduğu aşikârdır. Bu sebeple sektör oyuncularının bu eksikliği giderilmesine yönelik çalışmaların bizzat içerisinde olması gerekmektedir.
Öncelikle büyük bakım yapma yetkisine sahip EASA PART-145/SHY-145 Onaylı Uçak Bakım Merkezi’nin yeni bir oluşum içerisinde rol alarak kendi Yetkili Uçak Bakım teknisyenlerine vermiş olduğu eğitimleri bir şekilde öğrencilerin kullanımına açmasını ve takibini sağlayacak bir proje geliştirmesi gerekmektedir.
Projeye niçin gerek var?
Uçak Teknisyeni yetiştirmekte olan okullardan mezun olan “Uçak Teknisyeni” adaylarının çoğunluğunun iş yaşamına başladıklarında başlangıç teorik bilgiye kısmen de olsa sahip olabilmektedir. Ancak, söz konusu mezunların gerçek bakım ve bakım merkezi uygulamalarından, havacılıkla ilgili güncel mevzuat ve uygulamalarından, ekosistem birimlerinden yeterli derecede bilgi (information) ve bilite (knowledge) sahip olmadıkları genelde sektörün her seviyesinde mutabık kalınmış bir tespittir.
Proje neleri içermeli
Bu proje ile 2016-2017 akademik yılı başlangıcında, “Uçak Teknisyeni” adayı yetiştirme programlarına sahip,
- Lisans ve ön lisans seviyesindeki 20+1 yükseköğretim,
- Lise seviyesindeki 24 ortaöğretim,
bölümlerindeki binlerce öğrenci, öğrenim programının ilk gününden itibaren, bakım işlevinde en üst seviyedeki Uçak Bakım Merkezlerinde çalışan meslektaşlarından bizzat eğitim alabilme olanağına kavuşmuş olmalıdırlar. Tamamlanan eğitim sonunda bir Sertifika almalı ve öğrencinin “Eğitim Kayıtları” da sektördeki “Uçak Bakım Merkezleri” ve “Havayolları” şirketlerindeki teknik yöneticileri ile paylaşılmalıdır.
Sertifika içeriğinde alınmış olan tüm eğitimler ayrıca belirtilmektedir. Bu sebeple bu proje sadece eğitim projesi olmayıp aynı zamanda bir “İnsan Kaynakları” destek projesi olmalıdır.
Proje kapsamında 10’ar öğrenciden oluşan KOÇLUK sistemi devreye sokulmalıdır. Her bir 10 öğrenci grubu, tecrübeli bir yönetici ve/veya Uçak Bakım Teknisyeni’ne bağlanmalı ve okul yaşamları boyunca ve işe girme aşamasına kadar Koçluk hizmeti almalıdırlar. İşe girme aşamasında Eğitim Sertifikasına ilave olarak Koçluk raporu oluşturulmalıdır.
Sonuç olarak, böyle bir proje üretildiğinde bundan en kazançlı çıkacak olan havacılık bakım sektörü olacaktır. İstihdam edecekleri Uçak Teknisyeni adayları daha hazır olarak geleceklerinden dolayı hem adaptasyon süreci hem de yetkilendirme süreci kısalacak ve aynı zamanda bilgi eksikliğinden oluşabilecek hata oranı minimuma düşeceğinden maddi kazanç sağlayacaklardır.