Erhan İnanç 1957 yılında mesleğe başladı. Yıllarca THY’de çalıştıktan sonra 15 yıl da Onur Air Kalite Müdürlüğü görevini yürüttü. Erhan İnanç, teknisyen kökenli olup THY’de müdürlük görevine getirilen ikinci kişi… İnanç meslek lisesi mezunu, ilk müdürün Hava Kuvvetleri kökenli Salih Özalp olduğunu belirtiyor. Erhan İnanç’la uçak teknisyenliğinin tarihiyle ilgili yaptığımız sohbeti aktarmayı sürdürüyoruz…
UTED: Türk Hava Yolları’nda askerlik görevinizden sonraki ikinci döneminize hangi görevle başladınız?
Erhan İnanç: Yine teknisyen olarak başladım.
UTED: Lisansınızı nasıl aldınız?
Erhan İnanç: Teknisyenlikte belirli bir deneyim süresi (en az 3 yıl) geçtikten sonra lisans başvurusunu yaptım. 1971 yılında lisansımı aldım.
UTED: Bu lisansın tipi neydi?
Erhan İnanç: O dönemde bugünkü gibi ayrımlar, B1, B2 gibi isimlendirmeler yoktu. “Uçak Teknisyenliği Lisansı” idi… Şirket kendi içinde, kişilerin mezun olduğu okullara göre, sınıflandırma yapıyordu. Örneğin meslek liselerinin mekanik bölümlerinden mezun olanlar, bugünkü tabirle B1 lisansına tekabül eden bir durumdaydılar. Şu anda B2 olan ve elektrik – elektronik alanlarını kapsayan bölüm iki kısımdı. Elektrik bölümü mezunları elektrik, elektronik bölümü mezunları ise uçak radyo teknisyeni oluyorlardı (Aksesuar kategorisi). Yani mekanikçiler “uçak teknisyeni”, elektrikçiler “uçak elektrik teknisyeni”, elektronikçiler “uçak radyo teknisyeni” olarak isimlendiriliyorlardı. Benim lisansım, mekanikçi olduğum için “uçak teknisyenliği (gövde+motor kategorileri) lisansı”ydı.
UTED: Bu sırada hangi birimde çalışıyordunuz?
Erhan İnanç: Uçak atölyesindeydim. Lisansımı aldıktan birkaç yıl sonra da Teknik Kontrol müdürü Salih Özalp’ın talebi üzerine Teknik Kontrollük birimine geçtim. Rahmetli Salih Özalp hocamız daha o tarihlerde ICAO annexlerini okur ve bize öğretirdi, o bizlerin rol modeliydi. Bu birime Baş Teknisyen unvanı ile geçtim. O dönemde Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü’nün SHD-T 35 talimatına göre, uçak üzerinde her yapılan işi iki imza ile
kapatmak mecburiyeti vardı. Bu imzalardan biri işi yapan teknisyene, diğeri de onun kontrolünü yapan teknisyene ait oluyordu. İşte bu kontrolü yapan teknisyen Teknik Kontrollük biriminden oluyordu.
UTED: Daha sonra hangi göreve geçtiniz?
Erhan İnanç: O dönem vardiya sisteminde çalışıyorduk. Ancak bugünkü gibi üs bakım, hat bakım olarak ayrılmamıştı. Uçak Bakım olarak geçiyordu. Hem hat, hem üs bakım görevleri yapılırdı. İşte bu sistem içinde vardiya şeflerimiz vardı. Bir süre sonra vardiya şefimiz yaş haddinden emekli olunca, 1979 yılında teknik kontrol vardiya şefi oldum.
UTED: Bu süreç hep Türk Hava Yolları’na ve İstanbul’da mı yaşanıyordu?
Erhan İnanç: Evet ama 1981 yılında İngilizce ve Almanca yabancı dil sınavlarından başarılı olup yurtdışı görevine çıktım. THY için önemli bir istasyon olan Frankfurt istasyonuna tayinim çıktı. Orada 1986 yılına
kadar görev yaptım.
UTED: 1986’da İstanbul’a döndüğünüzde yeni göreviniz ne oldu?
Erhan İnanç: O yıl eski bir Boing 707 uçağı büyük bakıma alınmıştı. Bu uçak NATO’da “Awacs Training and Cargo” maksadıyla kullanım amacıyla bakıma girmişti. Üç uçaklık bir işti… Uçakların durumu çok kötüydü. Durumlarını ancak şöyle tarif edebilirim. Sıktıktan sonra kalan posasından yararlanmak için birkaç damla su damlatıp tekrar sıktığınız limonlara benziyorlardı. Bunlar Belçika Hava Yolları’nın (Sabena) emekli uçaklarıydı ve uzun zamandan beri uçmamışlardı. Brüksel’den İstanbul’a nasıl uçarak gelmişler diye hayret ederdik. İşte bu uçakların ilki gelmişti ve büyük bakımı yapılıyordu. Bu uçağın bakımının söküm aşamasında teknik kontrol şefi
olarak yeniden Türkiye’de göreve başladım. İlk iki uçağın bakımı 1988 yılı Eylül ayına kadar yani 2 yıl sürdü. Üçüncü uçağın bakımını biz yapmadık. O sırada THY’nin kendi uçaklarından bazılarının büyük bakımlarının zamanı gelmişti. Biz iki uçağı tamamlayıp NATO’nun Awacs işimizi bitirdik.
UTED: Sonra?
Erhan İnanç: Awacs sürecinde biriken üs bakımlarıyla baş edebilmek için 1988’de THY bünyesinde üs bakım
kuruldu. Kurulan üs bakımın ilk teknik kontrol şefi ben oldum. Teknisyenlik bölümünün başındaki ilk şef de meslektaşım Fahrettin Uçarlar’dı. O da UTED’in kurucularındandır. Üs bakımın o zamanki adı Uçak Revizyondu… Bu birimi oluşturmaya başladık. Bu sırada THY yabancı dil yazılı ve sözlü sınavlarda başarılı olan personeline dil tazminatı verileceğini duyurdu. Yurt dışı tayinim öncesinde iki dilden sınavda başarılı olmama karşın bir kere daha sınavlara girdim. Sonuçta iki dil tazminatı alan nadir sayıdaki teknisyenlerden birisi oldum.
UTED: Bu birimde ne kadar süre çalıştınız?
Erhan İnanç: 1990 yılında teknik kontrol müdür yardımcılığına terfi ettim. Terfinin geçerli olması için personel müdürlüğü (yeni adıyla insan kaynakları) bir kurul marifetiyle mülakat/sınav yapmaya başlamıştı. Sınavı kazanarak müdür yardımcılığı unvanını hak ettim. O zamana kadar görevim sadece üs bakımdaki teknik kontrollerle ilgilenmekti. Teknik Kontrol Müdür yardımcısı olduktan sonra hem üs bakımın hem de hat bakımın teknik kontrollüğünden sorumlu oldum. Birkaç yıl sonra da teknik kontrol müdürü oldum.
UTED: THY Teknik’te müdür olan ilk teknisyenlerden birisiniz sanırım…
Erhan İnanç: Yukarıda da belirttiğim gibi, gerçekte, ben ikinci kişiyim. Benden önce müdür olan ustamız, hocamız Hava Kuvvetleri teknisyen kökenli rahmetli Salih Özalp vardı…
UTED: Bu görevde mi emekli oldunuz?
Erhan İnanç: Evet, Türk Hava Yolları’na 37 yıl hizmet verdikten sonra, 2000 yılının Haziran ayında yaş haddinden emekli oldum. Ancak emekli olduktan sonra da bir süre sözleşmeli danışman olarak çalıştım. THY’de 6 ay MEDA ve FDR veri değerlendirme danışmanlığı yaptım.
UTED: Onur Air’e nasıl başladınız?
Erhan İnanç: Emekli olduktan sonra THY’deki danışmanlığım sırasında Onur Air’den teklif geldi. THY ile görüşüp danışmanlık sözleşmemin bitişinde ayrılarak Onur Air’e geçtim. 2001 yılı 1 Mart tarihinden beri burada Teknik Kalite Müdürü olarak görev yapıyorum.
Bu röportaj Ekim 2015 tarihinde yapılmıştır. Erhan İnanç, Onur Air’de 14 yıl 9 ay hizmeti sonrasında 7 Aralık
2015 tarihi itibariyle ayrılıp ikinci emeklilik yaşamına başlamıştır. Sivil Havacılığımıza 52 yıl hizmet veren meslek duayenimiz ve derneğimizin kurucusunun yarım asırlık birikimlerinden, anılarından yararlanmaya devam edeceğimizi umuyor, kendisine sağlıklı bir ömür diliyoruz.