147’den 21’e Yolculuk
Bağcılar Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi Uçak Bakım Alanı’nda Uçak sistemleri atölyesinde; söküm-takım, fonksiyonel testler, operasyonel testler, servis gibi bakım onarım faaliyetlerini yapmanın yanı sıra uçak sistemlerinin ana bileşenlerini, çalışma prensiplerini, diğer sistemlerle ilişkilerini görüp bilgi seviyesinden analiz seviyesine kadar kamsamlı bir eğitim veriliyor.
Değerli okuyucular, Bağcılar Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi Uçak Bakım Alanı’nda Uçak Sistemleri Atölye Şefi olarak görev yapmaktayım. Okulumuz, uçak bakım alanının açıldığı günden itibaren orta öğretim kademesinde modül kredilendirilmesi ve 147 Tanınan Okul Statüsü gibi ilklere imza atmıştır. Son üç senedir ise kendi tasarladıkları eğitim setlerini Türkiye’nin birçok ilindeki üniversite ve orta öğretim kurumları için imal etmektedir. Uçak sistemleri atölyesinde; söküm-takım, fonksiyonel testler, operasyonel testler, servis gibi bakım onarım faaliyetlerini yapmanın yanı sıra uçak sistemlerinin ana bileşenlerini, çalışma prensiplerini, diğer sistemlerle ilişkilerini görüp bilgi seviyesinden analiz seviyesine kadar öğrenmeler mümkün hale gelmektedir. Fakat pandemi nesli dediğimiz yeni öğrenci gruplarında bu uygulamalar, kalıcı öğrenmeler için yetersiz hale gelmektedir. Bu öğrenci gruplarının birçoğu pandemi sürecinde bilgisayar veya telefon başında eğitim-öğretim faaliyetlerine devam etti. Alt yapı yetersizliği, velilerin eğitim-öğretim faaliyetlerine yeterince katılmaması, eğitimcilerin uzaktan eğitim sistemine geç adapte olması, sınav ve değerlendirme faaliyetlerinin eksik veya hiç olmaması bu neslin oluşmasına sebep oldu. Pandemi nesli öğrencilerinin temel sorunları; uzun süreli odaklanamama, pratik zekâdan uzaklık ve tembellik olarak sıralanabilir. En azında uçak sistemleri dersindeki sistem takibi ve uygulamalar için bu üç olumsuz özellik hem sistemler hem de öğrenciler için tehlikeli olmaktadır. Uçak bakım eğitim setlerinin üretimine başlamamızdaki ana unsur öğrencilerimizin en azından bir kısmını pandemi sürecinde de okulda tutabilmekti. Devam ettirmemizin sebebi ise alttan gelen öğrencilerimizin bu olumsuz özelliklerini ortadan kaldırarak sektöre hazır bireyler yetiştirmektir.
Uçak bakım eğitiminde imalat faktörünün öğrencilerdeki değişimini takip etme fırsatını bulduk. Temel gövde motor bilgisini almış 11 ve 12. sınıf kademesinde olan öğrencilerimizle çalışmaktayız. Öğrenci seçimlerinde biz öğretmenler etken faktör değiliz. Öğrenciler imalatta yer almayı kendileri seçmektedir. Bunun dışında AR-GE kısmında yer alan mezun öğrencilerimizle iletişimi kesmiyor, bu süreçlerde etkin rol almalarını sağlıyoruz.
Yeni bir eğitim setine ya da daha önce ürettiğimiz fakat gelişime açık bir eğitim setine başlarken AR-GE toplantıları yapmaktayız. Bu toplantılarda asla sınırımız yoktur. En alt kademeden en üsttekine kadar herkes istediği fikri sunar ve piyasadan çözüm için araştırır. Bu birimdeki herkes şunlardan bir veya birkaçını kısa sürede öğrenir: 2 boyutlu veya 3 boyutlu çizim programları, video montaj programları, yazılım programları, 3D üretim teknolojileri, lazer kesim teknolojileri... Eğitimde buluş yöntemini had safhada yaşarlar. Yeni bir ürün çıkartmanın keyfi ile öğrencilerimiz her zaman daha fazlası için istekli hale gelmektedir.
AR-GE birimimiz sadece uçak bakım alanı ile sınırlı değildir. Elektrikli araçlar, elektrik-elektronik, gemi elektroniği, tesisat, raylı sistemler için pek çok eğitim seti tasarlayıp imal etmekteyiz. Bunun yanı sıra sanayi için 3D parça, elektronik kart tasarımları ve imalatı yapmaktayız. Öğrencilerimize üretimin hazzını tattırmak, ufak miktarlarda da olsa kendi emekleriyle para kazanabilmelerini sağlamak ve onların ufkunu genişletmek için her zaman daha fazlasını aramaktayız.
Şu sıra kardeş okulumuz olan Isparta Keçiborlu Uçak Bakım Teknolojisi Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi için 36 farklı eğitim setinin imalatını yapmaktayız. Öğrencilerimiz AR-GE, tasarım, piyasadan malzeme temininden tutun da eğitim faaliyetlerinin bir parçası olan pratik eğitimlerin verilmesi aşamasında dahi bulundular. Fırsat verildiğinde neler yapabildiklerini görmek çok gurur verici.
Yazı başlığımızdaki “147’den 21’e Yolculuk” biraz iddialı olsa da bu dergiye ulaşabilecek Türkiye’deki tüm öğrenci kardeşlerimiz için belki bir kıvılcım oluşturur. Bu başlığı vermemizin başka bir sebebini daha açıklamak isterim. Geçtiğimiz günlerde okulumuzu ziyaret eden bir firmanın yetkililerine 147 Tanınan Okul gerekliliklerinden olan örnek task uygulamalarını gösterdikten sonra atölyelerimizi dolaştırdık. Sıra AR-GE atölyemize geldiğinde konu 147’den 21’e döndü ve imalat kısmındaki her öğrencimizle derinlemesine teknik sohbete başladılar. Gün bitiminde AR-GE faaliyetlerinde bulunan, haziran ayı itibari ile mezun olacak öğrencilerimizle şirketlerinde yüz yüze görüşme talep ettiler. 12. sınıfa geçecek öğrencilerimiz için de staj cabası. Ama bu sefer konu 147 değil de 21’di. Görüşmeler sonrasında muhtemelen bizler öğrencilerimizden çok daha mutluyduk.
Yaptığımız AR-GE faaliyetleri ile Türkiye’deki değil dünyadaki ilkler olmak isteyen bir okuldan selamlar sizlere. Bunun için yeterli iş gücümüz ve motivasyonumuz var. Siz değerli havacılık camiası okurlarının fikri desteklerinize talibiz. Görüşmek dileğiyle, kendinize iyi bakın.